مسجد سلیمانیه استانبول به دستور سلطان سلیمان معروفترین و بزرگترین سلطان عثمانی ساخته شد.این مسجد در سال 1550 شروع به ساخت و در سال 1557 توسط 3500 نفر معمار به اتمام رسید که حاصل آن مسجدی باشکوه است که عظمت دولت عثمانی پس از طی سالها در آن هویدا میباشد. مسجد سلیمانیه استانبول دومین مسجد بزرگ استانبول است که بر تپه‌ی سوم استانبول قرار دارد که توجه همگان را به خود جلب می‌کند.
مسجد سلیمانیه علاوه بر جایگاهی برای عبادت همانند دیگر مساجد استانبول،دارای مدرسه‌‌ی قرآن،حمام،کاروانسرا،بیمارستان و آشپزخانه است.در آشپزخانه‌ی مسجد سلیمانیه برای فقرا از هر دین ومذهبی غذا تهیه میگردد و در اختیارشان قرار میگیرد.
در قسمت پشتی مسجد سلمانیه آرامگاه سلطان سلیمان،همسرش خرم سلطان،دخترش مهریماه ، مادر و خواهرسلطان قرار دارد همچنین در قسمت جلویی بنا آرامگاه معمار این اثر، معمار سنان قرار گرفته است.قسمت آرامگاه خانواده‌ی سلطان سلیمان یکی از قسمتهای مسجد است که برای عموم باز نیست.علاوه بر این آرامگاه کاروانسرا هم برای عموم باز نیست. در قسمت خارجی دیوارهای مسجد یک رستوران و کافه هم وجود دارد که پذیرای همه‌ی توریست‌ها ومسافران
تور استانبول میباشد.مسجد سلیمانیه را میتوان جزء بهترین
جاهای دیدنی استانبول بعد از مکانی برای عبادت به دلیل معماری،فضای سبز و محیط زیبا،تاریخی بودن بنا،رستوران و کافه‌ی موجود در مسجد قرار داد.
معماری مسجد سلطان سلیمان ترکیبی از معماری بیزانسی و اسلامی است که گنبدهای آن سبک اسلامی را به رخ میکشد و منارههای بلند آن شبیه کلیسای ایا صوفیه است که نماد سبک بیزانسی آن است.مسجد سلیمانیه دارای ده مناره است که چهار مناره‌ی آن در قبل از ورود به مسجد وجود دارد که به دستور شخص خود سلطان سلیمان این تعداد مناره مجاز برای ساخت شد.تعداد کل منارههای مسجد نشان دهنده‌ی این عمر است که سلطان سلیمان دمین سلطان عثمانی میباشد.
اگر شما قصد دارید در
تور استانبول به این مکان تاریخی و دیدنی استانبول بروید باید از طریق خیابان پروفسور صدیق که در اطراف بازار میباشد عبور کرده و به دیوارهای مسجد و نمای سرسبز آن برسید و سپس بعد از گذشتن از وضوخانه وارد مسجد شوید. مسجد سلمانیه بارها مانند دیگر بناهای تاریخی بلایای عظیمی را متحمل شده است.از جمله آتش سوزی در سال 1660 که زمان پادشاهیه سلطان محمد چهارم بود که وی دستور مرمت مسجد را داد.بلای دیگر زلزله‌ای بود که در سال 1766 باعث ریختن یکی از گنبدهای مسجد شد که آن هم مرمت شد.در جنگ جهانی اول هم باز آتش گرفت که بازسازی شد و از آن سال به بعد مورد تعمیرهای متعددی قرار گرفته است.
